Oeps, dat wordt weer lekker vroeg. Iets meer dan een uur tussen de dressuur en het springen, dus geen tijd om tussendoor de cross te verkennen. Dressuur om 9.24 uur......... tja, dat wordt een vroege wekker. Op zoek naar een oplossing:
1. Ik ga gewoon een week later van zomertijd naar wintertijd: scheelt mooi een uur. Hele week vroeg op gestaan en vroeg naar bed. Zo kon ik mooi net dan alsof we pas om kwart voor acht weg hoefden :-).
2. Een enorm strak schema. 6.25 uur vertrek hier, paar minuten inladen bij Laurie: 6.45 uur vertrek daar. Zo rond 8 uur in Bathmen en dan drie kwartier voor het cross lopen. Om 8.45 uur opzadelen, 9.00 uur richting dressuur en 9.24 uur de proef. Het paste allemaal precies en we gingen mooi op schema.

Dressuur ging goed. Alleen was er wel beetje heel erg veel licht. Dat gecombineerd met een spik en span gewassen Giga (not) en een donkergroene achtergrond, geeft een beetje overbelicht geheel. Maar we waren er niet minder tevreden om: Giga bleef weer lekker lopen en dat vervelende gedoe van niet nageeflijk willen lopen in de proef lijkt toch echt wel over.
Resultaat: gedeelde derde plaats met 198 punten.

Onze collega Connemara Iduna was er ook weer bij met haar amazone Linde. En zowaar: ze reden weer vlak achter elkaar.

Na de dressuur even een kopje thee gedronken (we stonden heerlijk in de rijhal met de trailer) en toen omgekleed tot crosspony.
Het parcours had gelukkig wat langere lijnen dan in Diepenheim, want met deze gladde bodem was het korte draaien moeilijk geworden.
Er werden veel fouten gemaakt, maar Gieg liet de beentjes gelukkig niet hangen.

Het parcours was geen probleem: foutloos en een mooie vlotte ronde.
Daarna naar de dierenarts: best een hoge pols: 80/min en een extra tikje te horen. Even overleg met de "echte" dierenarts, nog een keer luisteren: al gezakt naar 72 en we mochten richting start.

Hieronder is hindernis 6: een muurtje. Dat vond Giga wel raar en ze leek te willen stoppen, maar gelukkig reageerde ze goed op de hulpen en sprong alsnog.

En ook de laatste hindernis werd met flinke ruimte overwonnen.

Linde en Iduna hadden iets meer last van de gladheid (zonder ijzers.......) en bij hen vielen twee balken.
Maar er zaten super sprongen tussen.

Oh, waarom doet ze nou haar ogen dicht............... grrrrr zonde :-).
Alhoewel ik dat witte huis op de achtergrond nou ook niet echt mooi vind.

Linde had nog even een TomTom nodig in het parcours, maar vond gelukkig nog net op tijd H6 en konden mooi door naar de laatste hindernis.

Daarna togen de twee schimmels richting de dierenarts en ik richting het veld om te fotograferen.

Het begin van de cross. Hindernis 2 mag je rechtdoor de L-hindernis springen en met een kleine boog naar rechts de B-hindernis.
Het werd de L-hindernis en die nam Giga met een enorme wapper.

H3 is een boom het bos uit en die levert bij een hoop paarden problemen op.
Ook omdat je niet goed ziet wat daar achter komt. In dit geval een scherpe bocht naar links.

Heb een foto bij Dominique Fotografie gevonden. Geloof dat Giga het ook een beetje rare hindernis vond :-).

Daarna over een veldje en het veldje weer uit. Weg oversteken en walletje op (zie aan de rechterkant van de foto: tussen de vlaggen door).

H5 was een dubbel met een gebroken lijntje er tussen. Op de foto zie je mooi de ochtendmist nog :-).

Op weg naar H5:

En hoppa: over 5B

H6 was halverwege het veld links af.

Goed kijken:

Gelukkig zat daar Esmee Blom te fotograferen.

Linksaf richting H7.

Ietsje dichterbij.

En in galop door naar H8 en 9 het bos weer in.

In de tussentijd kwamen Linde en Iduna ook langs:

Zonder enig probleem.

Terug op de route: H8

En 9

11 was weer een dubbel: beetje gekronkel tussen de bomen door.

12 was de beruchte hindernis voor de waterbak!

Waterbak mocht je inspringen, maar die lijn is niet zo logisch: dus gewoon lekker er in lopen.

Na de waterbak: heuveltje op en aan de rechterkant een sprong maken.

15 met een bochtje van het pad af de wei in.

En dan komt de laatste hindernis alweer in zicht.

Het ging allemaal goed. Giga trok lekker door en de dierenarts was tevreden: